kara

ak.

insan gibi...

insanın içine akıyor gibi

renk

algım dünyaya kapandı bu sıra...özellikle kulaklarım galiba*duymadığım zaman orada var olduğumu hissedemediğim zamanlar...

şimdiden bıyıkları.çıkmış küçük kara...

anne.çanta.rüzgargülü.düşüş...

ayaklarıma çok yakındı...düştüğünü gören iki kişi..baktım,baktı,bakıştık uzunca...

eğilim aldım,uzattım...eline aldı baktı...baktı...bana baktı

1durak..indi..

rüzgar yoktu..elindekini salladı..

ya da

elini bana salladı..ben de salladım

indi..

arkama baktım..arkasına baktı

el salladı..

gülümsedim

hoşçakal dedim.içten.içimden

içimi yüzüme döken

küçük kara çocuk..

adaya yolculuk

yunanlılarla 1hafta.

güney afrikalı bir çocuk adaya gelicek dediler. beklenti büyük(!) ..açık tenli,renkli gözlü,zıpır bir çocuk..10gün sürekli birarada olmanın üstüne ayrılırken hiç bu kadar üzülceğimizi düşünmemiştim..gözlerinin dolu dolu olduğunu ve dileklerimizi kağıda yazıp suya,havaya,adaya belki de güney afrika'ya gönderene kadar...

iyi ki doğacaksın çocuk!