Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

25 Kasım 2010 Perşembe

renk


algım dünyaya kapandı bu sıra...özellikle kulaklarım galiba*duymadığım zaman orada var olduğumu hissedemediğim zamanlar...
şimdiden bıyıkları.çıkmış küçük kara...
anne.çanta.rüzgargülü.düşüş...

ayaklarıma çok yakındı...düştüğünü gören iki kişi..baktım,baktı,bakıştık uzunca...
eğilim aldım,uzattım...eline aldı baktı...baktı...bana baktı

1durak..indi..
rüzgar yoktu..elindekini salladı..
ya da
elini bana salladı..ben de salladım

indi..

arkama baktım..arkasına baktı
el salladı..
gülümsedim

hoşçakal dedim.içten.içimden
içimi yüzüme döken
küçük kara çocuk..




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder